Poema de amor.

Por moito que non quixen acabei facéndoo,

Deixei de quererme e só te quixen a ti.

O peor de todo é que foi inconscientemente.

Que dor.

Pero chega o inverno e ti xa quedaches atrás,

e volvemos a eses sentimentos

medo, medo a deixar de ser suficiente, medo

a que non exista o interese.

Medo a perder.

Así que poño punto e final á historia

Oxalá encontres a unha persoa

Que sexa como un paraíso,

cheo de felicidade e amor.

Conténtome con saber que non encontrarás

Un desastre coma min.

Así que agora deixando as pantasmas atrás

Deixo unha mensaxe para min mesma:

Non necesitas a ninguén,

Mais que a ti mesmo

É difícil, seino

Pero o amor propio é o mais importante.

Claudia Doel Malvárez. 4º B ESO.